اعتیاد به مواد مخدر ، یک نوع بیماری روانی و اجتماعی جامعه میباشد، نباید تحت هیچ شرایطی با آن برخود قهری کرد ، چرا که تا حدودی جامعه و اجتماع در به انحراف کشیدن افراد مقصر هست ، بنا براین می باید با این معضل اجتماعی ، بطور عمیقی زندگی فرد معتاد را مورد بررسی علمی و منطقی قرار دهیم و علت های مبتلا شدن اعتیاد فرد را پیدا و نسخه درمانی لازمه و موثری را جهت درمان فرد بیمار که مبتلا به این بیماری خانمانسوز شده تجویز نمود، متاسفانه در خیلی از جاها برای درمان معتاد به این بسنده می کنند که یک دوره چند روز در کمپ های غیر استاندار بستری شوند، ما باید بدانیم که یک فرد معتاد با باورهای غلط از سوی دیگران مبتلا به اعتیاد شده ، با توجه به اینکه یک تفکر غلط باعث فروپاشی فرد گردیده، قطعا باید با یک تفکر مثبت آن تفکر منفی را خارج نموده ، تا شخص معتاد سالم شود، حال این مهم است، که مسئولیت انتقال تفکر مثبت بر عهده کیست؟ قطعا بر عهده مشاوران مجرب و با تجربه در امر ترک اعتیاد میباشد، در خاتمه به این نتیجه می رسیم شاه کلید و رمز اصلی بهبودی یک معتاد بستگی ۱۰۰ درصد به مشاور و روانپزشک دارد، در غیر این صورت اقدامات ما در امر پیشگیری و درمان آب در هاون کوبیدن هست. در کنار مسائل اشاره شده در مورد اقدامات ترک و پیشگیرانه مواردی بشرح ذیل نیاز هست:

۱.حمایت اجتماعی
۲.حمایت مالی
۳.حمایت معنوی از سوی خانواده و اجتماع
۴.ایجاد خودباوری در آنان
۵.عدم سر زنش قبل و بعد از ترک از سوی اطرافیان
۶.میبایست درمان بطور رایگان باشد
۷.اشتغال بکار معتادان بعد از سم زدائی
۸.در زمان بستری در کمپ میباید خانواده آنان شدیدا مورد حمایت معنوی و مالی قرار گیرند.

به امید روزی که در کشور عزیزمان معتادی نیابیم
پیش بسوی اجتماع محور کردن پیشگیری و درمان بیماری اعتیاد به مواد مخدر.

( داریوش مرادی، رئیس هیئت مدیره شبکه ملی اعتیاد سازمان‌های مردم نهاد کشور و رئیس کمیته پیشگیری از اعتیاد در محیطهای کاری استان خوزستان )